هیچ گونه باطلى، نه از پیش رو، نه از پشت سر، به سراغ قرآن نمى آید.یعنى نه تناقضى در مفاهیم آن است. نه چیزى از کتب و علوم پیشین بر ضد آن مىباشد، و نه اکتشافات علمى آینده با آن مخالفت خواهد داشت.نه کسى مىتواند حقایق آن را ابطال کند، و نه در آینده منسوخ مى گردد.
” إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِالذِّکْرِ لَمَّا جَاءَهُمْ وَإِنَّهُ لَکِتَابٌ عَزِیزٌ [۴۱] لا یَأْتِیهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَلا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِیلٌ مِنْ حَکِیمٍ حَمِیدٍ [۴۲] “
سوره فُصّلت ۴۱ ۴۲
“قرآن کریم ؛ کتاب عزیز و نفوذ ناپذیری است که از هیچ ناحیه ای بُطلان در آن راه ندارد و این کتاب به دلیل آنکه از مبدأ حکیمِ حمید نازل گردیده؛ کتابی محمود و ستوده شده و قرآنی محکم و استوار است. قرآنِ محمود که ره آورد رسولی است که به مقام محمود نایل آمده است.”
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران ؛ ویژه نامه “ملکوت” شهریور ۹۳
صفحۀ دوّم: